aangekomen

De vlucht met KLM naar Oslo is op tijd aangekomen en we lopen van de moderne terminal met veel Noors hout naar het treinstation net buiten het gebouw. Bij de balie van de NSB (de Noorse spoorwegen) in het airportgebouw lagen de treinkaarten al klaar. Om 5 uur vertrekt onze trein naar Hamar alwaar we overstappen op de trein naar Røros. Op een gegeven moment stopt de trein en rijdt de trein een stukje terug. Er worden wat mannen opgetrommeld door de conductrice en even later komen ze met sneeuw tot hun bovenbenen weer in de trein. We horen dat er een aanrijding was met een eland en dat dat vaak gebeurd op dit traject. Nu snap ik ook waarom de trein zo vaak toeterde...
Met een half uur vertraging arriveren we om 22.00 uur in Røros. We worden opgehaald door Michael, de zeer vriendelijke directeur van het Røros hotel.
Hij brengt ons naar het sfeervolle Vertshutet hotel midden in het stadje en de kok is speciaal wat langer gebleven om voor ons nog wat te koken. We smullen van de botermalse rendierbiefstuk.
De volgende ochtend, het is een koude dag met -29 graden maar het zonnetje schijnt, hebben we om 9.30 uur een afspraak met Kjell, onze langlaufleraar, die ook het olympische team getraind heeft. Eerst rijdt hij ons rond in dit werkelijk prachtige plaatsje met zijn vele gekleurde houten gebouwen en langs het vliegveld dat dagelijks vluchten onderhoudt met Oslo.
Daarna op de ski's. We oefenen met wat rondjes rond het Røros hotel wat het vertrekpunt is van de vele loipes. Na de les lopen we nog even rond in het dorpje en na de lunch doen we een wandeling onder leiding van Mary, een uitstekende gids via de toerist office. Ze laat ons veel mooie plekjes zien en ze weet veel te vertellen over de historie van dit werelderfgoed mijnwerkersplaatsje. Ook bezoeken we het interessante mijnwerkersmuseum. Alles ziet er schilderachtig uit in de sneeuw en het is nergens glad want daarvoor is het te koud.